پلی وینیل کلراید (PVC)  پلیمری است که معمولا برای ساختن یک محصول، با افزودنی هایی از قبیل پایدارکننده ها، روان کننده ها، پرکننده ها، رنگدانه ها، نرم کننده ها و کمک فرآیندها مخلوط می شود. ترکیب های مختلف این پلیمر خواص متفاوتی متناظر با کاربردهای متفاوت محصول نهایی ایجاد می کند هر چند بخش اصلی در هر ترکیب، رزین PVC است.

یکی از این ترکیب ها که به دلیل خواص مکانیکی مخصوصش به طور عمده ای در تولید لوله، اتصالات و پروفیل استفاده می شود، پلی وینیل کلراید سخت یا پلی وینیل کلراید نرم نشده است، که به اختصار PVC-U نامیده می شود. این ترکیب که بدون نرم کننده است و حاوی حداقل افزودنی هاست، بیشترین استحکام کوتاه مدت و بلند مدت را در بین ترکیبات متفاوت PVC  داراست.

مزیتهای مهم لوله های پی وی سی در مقام رقابت با سایر لوله های پلیمری، قیمت پایین و نیز استحکام مکانیکی بالا هستند.