انبساط حرارتی لوله آذین لوله:
بهطور کلی مواد پلیمری از جمله P.P.R.C دارای انبساط حرارتی بیشتری نسبت به فلزات میباشند.از این رو در نصب سیستم لولهکشی P.P.R.C باید آن را لحاظ نمود.جهت تعیین مقدار تغییرات طول لوله در مقابل تغییرات دما از دیاگرام استفاده میشود و جهت مقادیری که در نمودار اشاره نشده است طبق رابطه زیر، محاسبات انجام میشود:
∆L = 0.15 L × ∆T
∆L = تغییرات طول بر حسب میلی متر
L = طول لوله بر حسب متر
∆T = تغییرات دمای آب برحسب درجه سانتیگراد
با توجه به نکات فوق توصیه می شود هنگام نصب سیستم های لوله کشی آبگرم P.P.R.C از لوله های پنج لایه با ترکیب فلز که دارای ضریب انبساط طولی ناچیز میباشد(مطابق شکل 1) استفاده شود در غیر اینصورت نکات زیر را هنگام نصب مورد توجه قرار دهید:
نصب توکار لوله های آذین لوله:
در نصب توکار نیازی به در نظر گرفتن انبساط حرارتی نیست.زیرا تنش و فشار وارده بر اثر انبساط حرارتی توسط مواد پوشاننده ( بتن ، سیمان ، گچ و ... ) جذب می گردد.ولی توصیه می گردد در محل های انشعاب و یا تغییر مسیر لوله از اسفنج یا فوم استفاده گردد.
نصب درون داکت لوله های آذین لوله:
سیستم لوله کشی آذین را به سه صورت می توان درون داکت انجام داد که در هر سه روش هدف ایجاد فضایی برای حرکت محوری لوله میباشد:
در این حالت شاخه منشعب شده از رایزر درون دیواره داکت محکم گردیده است و فاصله کافی بین دیواره داکت و محل انشعاب وجود دارد.
حفره دیواره داکت به اندازه کافی بزرگ باشد تا اجازه حرکت لوله بدون تماس با سطح حفره را بدهد. (شکل A)
3- در این حالت با ایجاد یک شاخه انشعابی به طول مناسب،امکان حرکت محوری لوله فراهم می گردد. (شکل B)
که در محاسبات فوق مقدار LB برابر است با:
که در این رابطه:
LB: برحسب mm
D: قطر لوله بکار رفته برحسب mm
L∆: مقدار تغییرات طول برحسب mm
که رابطه زیر در آن برقرار میباشد:
∆L = 0.15 L × ∆T
نصب روکار لوله های آذین لوله:
در هنگام نصب لوله به صورت روکار طراحی باید به گونهای باشد تا اجازه حرکت محوری به لوله داده شود که برای این امر از دو روش زیر استفاده میشود:
خم L:
همان گونه که در شکل زیر ملاحظه میگردد برای جبران انبساط طولی اجازه حرکت محوری در محل خم به لوله داده میشود.در این روش مقدار LB همانند بخش قبل از رابطه:
محاسبه می گردد.
2- مسیر U:
از این روش برای مسیرهای لوله كشی با طول بیشتر از 3 متر استفاده می شود،زیرا در این مواقع جبران انبساط طولی تنها با خم L امکانپذیر نیست.
در نصب این مسیر از چهار عدد زانو مطابق شکل زیر استفاده میشود.مقادیر A و LB که جهت اجرای مسیر مورد نیاز می باشد به صورت زیر محاسبه می گردند:
مقدار LB در این روش همانند خم L محاسبه می شود.جهت محاسبه مقدار A از رابطه زیر استفاده میگردد:
که در آن L∆ تغییر طول لوله و SD حداقل فاصله مجاز بعد از انبساط میباشد (این مقدار 150 میلیمتر فرض میگردد).
جهت سهولت محاسبات مقادیر A و LB برای قطرهای 20، 25، 32 و 40 میلیمتر و طول های مختلف جهت تغییر دمای 50 درجه سانتیگراد در جدول ذیل آورده شده است.
تذکر:در محاسبات زیر منظور از طول لوله فاصله میان بست ثابت FP تا زانو می باشد.
عایق کاری لوله های آذین لوله:
هرچند پلیمر P.P.R.C خود عایق حرارتی نسبتا خوبی میباشد (ʎ = 0.2 W / mK) اما برای مواردی که نیاز به جلوگیری از اتلاف حرارتی می باشد می توان بدنه خارجی لوله را عایقکاری نمود.
برای عایقکاری لوله های آب سرد با عایقی که دارای ضریب حرارتی ʎ = 0.04 W / mK باشد مقادیر ارائه شده در جدول زیر پیشنهاد می گردد.
برای عایقکاری لوله های آب گرم از فوم های با ضریب حرارتی ʎ = 0.04 W / mK استفاده می شود.ضخامت فوم ها،بستگی به شرایط نصب لوله دارد،ولی به طور معمول از فوم هایی با ضخامت 9 میلیمتر استفاده میشود.لازم بذکر است به علت فیت شدن لوله در فوم ها،عایق کاری به صورت بهینه انجام می گیرد.
تذکرات
نظرات شما عزیزان: