راهنمای نصب لوله تک جداره پلی اتیلن(3)
اجراکننده تاسیسات و لوله کشی ساختمان
مجری انواع لوله کشی (آب وفاضلاب,موتورخانه,گرمایش از کف,شوفاژ,و...)./رفع هرگونه نم درساختمان و بنایی
-  آزمايش هيدرواستاتيک خطوط لوله نصب شده

آزمايش هيدرواستاتيک خطوط لوله پلي اتيلن تحت فشار مشابه آنچه که در بند ( 23-5-2 ) در مورد آزمايش هيدروليکي لوله هاي پي. وي. سي گفته شده مي باشد.در آزمايش هيدرواستاتيک لوله هاي پلي اتيلن، علاوه بر موارد مشابه مندرج براي لوله هاي پي.وي.سي، حساسيت جهت خروج کليه هواي محبوس شده در خط لوله الزامي است. علت اين امر، وجود خاصيت ويسکوالاستيک در اين لوله ها است. بدين معني که بعد از اعمال فشار داخلي، در جدار لوله خزش  ايجاد شده و بنابراين فشار داخلي تغيير خواهد نمود.وقتي که لوله پلي اتيلن تحت فشار آزمايش قرار گرفت و پمپ تأمين فشار متوقف شد، فشار به تدريج در داخل لوله کاهش مي يابد. حتي در مورد يک قطعه لوله که صددرصد آببند باشد، به علت خاصيت ويسکوالاستيک لوله و خزش لوله، اين تقليل فشار به وجود خواهد آمد. اين تقليل فشار به صورت غيرخطي است، يعني در شروع کار، مقدار افت فشار بيشتر و به تدريج ثابت خواهد شد.

فشار آزمايش حداکثر 5/1 برابر فشار اسمي خط لوله مي باشد، ولي ممکن است در شرايط خاص، مهندس مشاور اين مقدار را تا 5/1 برابر فشار کار خط لوله کاهش دهد. لوله هاي پلي اتيلن بايد در طول هايي متناسب با قطر و شرايط محلي مورد آزمايش قرار گيرند. طول لوله تحت آزمايش در لوله هاي اقطار کوچک در حدود 800 متر و در لوله هاي با قطر بيشتر، کمتر از مقدار فوق توصيه مي شود.

چنانچه گرماي لوله پلي اتيلن بيش از 30 درجه سانتيگراد باشد، نبايد آن را مورد آزمايش هيدرواستاتيک قرار داد.

 
9-  نتيجه آزمايش

 - بعد از قطع تلمبه زني به داخل خط لوله تحت فشار و پس از مدت يک ساعت، در صورتي نتيجه آزمايش مورد قبول خواهد بود که مقدار آب لازم براي تأمين فشار به مقدار اوليه، از مقدار 3 ليتر در هر کيلومتر خط لوله به ازاي هر  25ميليمتر قطر داخلي لوله و براي هر 3 اتمسفر فشار تست در 24 ساعت تجاوز نکند.

 - مدت زمان آزمايش بايد در زمان تهيه لوله از کارخانه سازنده نيز استعلام شده باشد.

 - اگر افت فشار در طول زمان آزمايش قابل توجه بوده و عملاً نشت آبي ملاحظه نشود، به معني اين است که مقدار هواي محبوس شده در خط لوله زياد بوده که بايد نسبت به تخليه اين هوا، اقدام و مجدداً نسبت به آزمايش هيدرواستاتيکي لوله اقدام نمود.

 - چنانچه در حين آزمايش، مقدار نشت غيرمجاز نشان داده شود، ابتدا متعلقات مکانيک و سپس جوشهاي پلي اتيلن، بايد مورد کنترل قرار گيرند و پس از رفع اشکالات، نسبت به انجام آزمايش مجدد اقدام نمود.

 - پس از انجام آزمايش، فشار داخل لوله بايد به تدريج کاهش داده شود تا به شرايط پيش از آزمايش برسد.

چنانچه به هر دليل، آزمايش مجدد مورد نظر باشد، بايد فاصله زماني مناسبي بين دو آزمايش در نظر گرفت. اين فاصله در هر صورت نبايد از 5 برابر مدت زماني که لوله تحت آزمايش بوده است کمتر باشد.

10 - تکميل خاکريزي روي لوله هاي نصب شده

پس از اتمام آزمايش هيدرواستاتيک خطوط نصب شده و رفع نواقص، چنانچه خطوط نصب شده مورد قبول مهندس مشاور واقع گردد، پيمانکار اجازه دارد که عمليات خاکريزي داخل ترانشه را ادامه داده و تکميل نمايد، به طوري که ترانشه با خاک پرشده و خاکريزي حاصل در حد مطلوب متراکم شود.

پيمانکار پس از اخذ اجازه مهندس مشاور، موظف است با رعايت نکات مشروح در زير، اقدام به خاکريزي تکميلي بنمايد :

1-  قسمت هايي از خط لوله در محل اتصالي ها و شيرآلات که براي انجام آزمايش هيدرواستاتيک باز نگهداشته شده، با خاک مرغوب نظير آنچه که در مورد خاکريزي مقدماتي تعيين شده، خاکريزي و متراکم گردد.

2-  با خاک مرغوب و مورد قبول مهندس مشاور، عمليات خاکريزي در داخل ترانشه را در لايه هاي به ضخامت 15 سانتيمتر ادامه داده و هر لايه را تا حد 90 درصد پروکتور، متراکم کند تا اينکه رقوم سطح حاصل از اين خاکريزي نهايي به حدي برسد که مهندس مشاور با توجه به نوع و مشخصات لايه هاي روسازي، تعيين کرده است. منظور از لايه هاي روسازي، پوششي از مصالح مناسب (نظير آسفالت، بتن، سنگفرش) است که روي سطح تمام شده خاکريزي داخلي ترانشه بايد اجرا شود تا رقوم حاصل از آن، برابر رقوم معبر يا خيابان گردد.

3- پيمانکار مي تواند براي متراکم کردن خاکريزي هاي نهايي داخل ترانشه، به جاي استفاده از روش تخماق کوبي ، تراکم مورد نظر را از طريق غرقاب کردن ترانشه به دست آورد، مشروط بر اين که در اين باره، تأييد و اجازه مهندس مشاور را اخذ کرده باشد. در اين موارد، ضخامت لايه هاي خاکريزي تکميلي داخل ترانشه مي تواند از 15 سانتيمتر بيشتر باشد.

4- در مواردي که خط لوله موضوع عمليات پيمان در گذرگاهي نصب شده باشد که در معرض تردد وسايل نقليه سنگين باشد،ضخامت پوشش خاکي لوله (از روي تاج لوله تا زير لايه هاي روسازي گذرگاه) نبايد از 60 سانتيمتر کمتر باشد. ولي درمواردي که گذرگاه محل تردد وسايل نقليه سبک است، حدود 30 تا 45 سانتيمتر پوشش خاکي روي لوله نيز کافي خواهد بود، مشروط بر آن که از نظر عمق يخبندان نيز کنترل هاي لازم صورت گرفته باشد.

 



نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:








ارسال توسط نویسنده وبلاگ

آرشیو مطالب
پيوند هاي روزانه
امکانات جانبی

آمار وب سایت:  

بازدید امروز : 280
بازدید دیروز : 4
بازدید هفته : 297
بازدید ماه : 296
بازدید کل : 428293
تعداد مطالب : 549
تعداد نظرات : 44
تعداد آنلاین : 1