مشعلهای گازی به دو قسمت عمده تقسیم می شوند:

1-     مشعلهای گازی بدون فن یا اتمسفریك

2-     مشعلهای گازی فن دار

باتوجه به اینكه كاربرد مشعلهای فن دار وسیعتر می باشد درزیربه شرح عملكرد مشعلهای فندار می پردازیم

هنگامی كه درجه حرارت آب از میزان ست شده برروی ترموستات دیگ پایینتر آمد ، ترموستات از طریق فاز ورودی به رله مشعل به موتورمشعل فرمان روشن شدن را می دهد( پایه شماره 4 رله مشعل )و فن هوارا به محفظه احتراق هدایت می كند.

پس از طی شدن زمانهای tlw = max.reaction time for air proving system و tv1= pre-purge time ( كه اصطلاحا به آن زمان پرچ گفته شده ودراین زمان گازهای اضافی داخل دیگ تخلیه می شوندوسوخت بهترمنتقل می شود، این زمان در رله های مختلف متفاوت است )جریان برق به ترانسفورماتور جرقه می رسدو سرالكترودها جرقه ایجاد می گردد.(  پایه شماره 3 رله مشعل ) .ترانسفورماتور جرقه می بایستی ولتاژ بالایی در حدود 10000 ولت ایجاد كند.

پس از طی شدن زمان tvz = pre-ignition time شیربرقی گاز باز می شود (پایه شماره 5 رله مشعل )ودر محفظه احتراق مخلوط هوا و گاز مشتعل می گردد.

پس از طی شدن زمان ts = safty time جرقه زن متوقف می شود.

هنگامی كه درجه حرارت آب به حدتعیین شده بر روی ترموستات رسیدموتورفن خاموش شده و شیر مغناطیسی نیزراه ورود جریان گاز را می بندد.

تجهیزات ایمنی جانبی :

1-                               GAS PRESSURE( كنترل كننده فشار گاز ورودی ) : درصورتیكه فشار گاز كاهش یابد این كنترل كننده شیر مغناطیسی گاز ورودی را می بندد.

2-                      AIR PRESSURE(كنترل كننده فشار هوای ورودی ) : درصورتیكه هوای كافی به مشعل نرسد راه ورود گاز رامسدود می كند.

3-                       میله یونیزاسیون :به سبب آبی بودن شعله در مشعلهای گازی برای كنترل شعله از میله یونیزاسیون استفاده می شودودرصورتیكه شعله خاموش شود موتورخاموش شده و رله مشعل اصطلاحا ریست می كند.