در این نوع دیگ سیال گرم شونده آب است و سعی بر آن است که

از تولید بخار جلوگیری شود بنابر این درجه حرارت دیگ به وسیله وسایلی چون ترموستات و آگوستات کنترل می شود. این دیگ ها در دو نوع چدنی و فولادی ساخته می شوند.

دیگ های چدنی:

دیگ های چدنی اغلب به صورت قطعات ساخته می شوندو شامل تعداد زیادی پره چدنی هستند.این نوع دیگ ها دوام و عمر زیادی دارند و چون به صورت پره پره به هم متصل شده اند در صورت لزوم با تعمیر و تعویض قطعات میتوان مدت زیادی از دیگ چدنی استفاده کرد .همین طور میتوان با اضافه و کم کردن پره ها ظرفیت دیگ را تغییر داد.

در داخل دیگ های با مصرف سوخت جامد شبکه چدنی و خاکستر دان به کار می برند و نیز دریچه تنظیم کشش دود در روی کانال خروج گاز و دود نصب می کنند .اگر دیگ با سوخت مایع کار کند در جلوی آن یک صفحه به عنوان محل لوله سوخت پاش قرار داده می شود .

روی دودکش نیز دریچه اطمینان نصب می شود تا در مواقع اشتعال ناگهانی سوخت و فشارهای غیر عادی به دیگ صدمه نرسد و یا باز شدن دریچه فشار حاصل از انفجار به خارج منتقل شود. داخل این نوع دیگ ها که در معرض شعله مستقیم سوخت پاش قرار می گیرد به وسیله آجر نسوز ملات اندود می شود تا حرارت زیاد باعث فرسودگی قطعات دیگ نشود.

مسیر شعله و دود مطابق نظر سازنده باید طوری انتخاب شود که حداکثر حرارت ضمن عبور گاز از لا به لای پره های دیگ کسب شود و اگر آجر چینی مورد استفاده قرار بگیرد باید این موضوع رعایت شود.

روی دیگ های چدنی لوازم و وسایل زیر به کار می رود:

1-عایق و پوشش که اتلاف حرارتی را تقلیل دهد

2-شیر تخلیه و تغذیه آب که به طور معمول در زیر دیگ قرار دارد

3-کلکتور ها که لوله های رفت و برگشت از آن منشعب می شوند

4-دریچه تنظیم و کشش دود

5-شیر اطمینان در دیگ های سیستم بسته که منبع انبساط در آن ها به هوای آزاد ارتباط ندارد .

ظرفیت دیگ های چدنی از 10000تا 500000کیلوکالری در ساعت است و نسبت به ظرفیت حرارت به شکل های مختلف و ابعاد متنوع ساخته شده اند و حداکثر فشاری که میتوانند تحمل کنند معادل 5 اتمسفر صنعتی است و فشار آزمایشی آن ها حدود 7 کیلوگرم برسانتی متر مربع با اتمسفر صنعتی است. راندمان دیگ های چدنی با سوخت جامد حدود60%و برای دیگ های با سوخت مایع و گازی معادل 85%است.

ظرفیت این دیگ ها بر حسب کیلوکالری در ساعت تعیین می شود ودر بعضی مواقع با سطح حرارتی مشخص می شود که در این صورت بر حسب نوع سوخت و ساختمان دیگ هر متر مربع سطح حرارتی بین 8000تا12000کیلو کالری در ساعت حرارت میدهد.

دیگ های فولادی:

دیگ های فولادی به عکس دیگ های چدنی دوام چندانی ندارند و خطر زنگ زدگی و خوردگی فلز به علت ترکیب با اکسیژن در حرارت های بالا زیاد است.

این دیگ ها به انواع مختلف زیر تقسیم می شوند که مهمترین آن ها عبارتند از:

1-دیگ با لوله دود-که برای تهیه آب گرم است و برای ظرفیت های زیاد به کار برده می شود.

2-دیگ با لوله آب گرم-که در این نوع دیگ ها آب در داخل لوله های مسی جریان دارد و شعله خارج لوله ها است .

3-دیگ های قائم

4-دیگ های افقی

5-دیگ های کامل که کلیه وسایل آن در کارخانه سازنده روی یک شاسی سوار می شود.این دیگ ها برای ظرفیت و فشار بالا ساخته شده اند و بر حسب نوع سوخت و طریقه تخلیه دود به اشکال مختلف ساخته می شوند .

6-دیگ های بخار فولادی که به منظور تهیه بخار با فشار های زیاد ساخته می شوند و از فشار های کم بین5 تا 10 اتمسفر شروع و تا فشار 20اتمسفرنیز می رسد و حتی در دیگ های بخار صنعتی فشار بخار تا 180 اتمسفر صنعتی نیز خواهدبود .ولی دیگ هایی که در حرارت مرکزی بیشتر معمول است با فشار 10 اتمسفر صنعتی در دو نوع فشار قوی و2 کیلوگرم بر سانتی متر مربع در نوع فشار ضعیف است که حرارت دهی ان ها بین 25 تا 125هزار کیلوکالری در ساعت